شما دخترها با داشتن دوست پسر موافقید ؟ به نظرتون باید داشته باشید ؟
فقط دخترها شرکت کنن
شما دخترها با داشتن دوست پسر موافقید ؟ به نظرتون باید داشته باشید ؟
فقط دخترها شرکت کنن
سلام به نظرمن که اصلا لزومی نداره .......
رابطه ای که من تجربه کردم درسته از اول آشنایی برا ازدواج بود ومث این دوستیا نبودآخرشم طرفم تو زرد ازآب در اومد ولی همیشه یه عذاب وجدان داشتم
داشتنش بدک نیست.
نداشتنش بهتره
پس ما چی که کلی دوست پسر داریم
خـــــدانـگهــــــدار
خب چرا میزنی ؟
خـــــدانـگهــــــدار
البته اول باید بگیم با چه دوست پسری ؟
اصلا" هدفمون از دوست پسر داشتن چیه ؟
چقدر میخوایم باهاش راحت باشیم ؟ و چقدر میتونیم به حریم هم ورود کنیم ؟
وگرنه تو جامعه ایکه زنان قشر آسیب پذیرترن ... چطور میشه بی مهابا با یه پسری که اصلا" نمشناسیش دوست شد ؟
و بهش اونقدر میدون بدی که بیاد و آبروتو به بازی بگیره
بعدم بگه ما نمیتونیم آینده خوبی داشته باشیم .. و رهات کنه و بره ...
بله مشکل ما دخترا اینه که خیلی بهشون اعتماد داریم ...
غافل از اینکه اونا هدفشون چیز دیگه ایه و بس
اینجور روابط هیچوقت آخر خوشی ندارن.جدای از دین و اسلام و جامعه حداقل وقتتونو با این چیزا هدر ندید.
"Be the Change you wish to see in the World"
به نظر من جهت آشنایی و برای مهارت برقراری ارتباط(کلامی و رفتاری) ارتباط با جنس مخالف در محدوده دانشگاه و محیط های اجتماعی خوب است و مانعی ندارد باز هم می گویم در همان حد کلامی و گروهی.البته این مسئله خیلی کلی مطرح شده و در خانواده های مختلف و با قوانین و اعتقادات مختلف فرق می کند. ولی به نظر من برای این که بتوانیم لا اقل بدانیم که این موجود پسر با ما فرق می کند خوب است که ارتباطی محدود داشته باشیم. که آن هم خود به خود در دانشگاه ، فامیل و دور و نزدیگ هست.
اگر هم کسی بخواهد با ما ازدواج کند پیشنهاد دوستی نمی دهد می تواند با خانواده اش بیاید جهت آشنایی!
این آشنایی های دیگر حاشیه است.
بعضی ها از داشتن ارتباط فقط به بخش جنسی فکر می کنند! ابدا منظور من فقط ارتباط کلامی و آشنایی در همان حد است.
بنظر من اصلا اشکالی نداره البته نه اینکه مثل کاروانسرا هر آدمی که اومد سر راهتو قبول کنی بنظر منخوبه هر دختری طبق اولویتاش پسرایی کخ بهش پیشنهاد میدنو سبک سنگین کنه و با یه آدم معقول در چارچوب اخلاق مراوده داشته باشه اینطوری نه پشیمانی بوجود میاد نه وقتتو تلف آدمایی که بهت ربطی ندارن کردی یجورایی تو جامعه ماهم این قضیه اگه هدفمند باشه بد نیست متاسفانه من دوستام که با خاستگاری سنتی ازدواج کردن تا حدود زیادی نا راضین بنظرم تو زمونه ما انقد آدما پیچیده شدن که نمیشه تا یکی در خونتو زد بهش جواب مثبت بدی یعنی خییییلی ریسکه! اما تن دادن به دوستی با هر پسری هم عواقب بدی داره باید خیلی دقت کرد و پسرو زیر ذره بین گذاشت :-)
بنظر من اصلا اشکالی نداره البته نه اینکه مثل کاروانسرا هر آدمی که اومد سر راهتو قبول کنی بنظر منخوبه هر دختری طبق اولویتاش پسرایی که بهش پیشنهاد میدنو سبک سنگین کنه و با یه آدم معقول در چارچوب اخلاق مراوده داشته باشه اینطوری نه پشیمانی بوجود میاد نه وقتتو تلف آدمایی که بهت ربطی ندارن کردی یجورایی تو جامعه ماهم این قضیه اگه هدفمند باشه بد نیست متاسفانه من دوستام که با خواستگاری سنتی ازدواج کردن تا حدود زیادی نا راضین بنظرم تو زمونه ما انقد آدما پیچیده شدن که نمیشه تا یکی در خونتو زد بهش جواب مثبت بدی یعنی خییییلی ریسکه! اما تن دادن به دوستی با هر پسری هم عواقب بدی داره باید خیلی دقت کرد و پسرو زیر ذره بین گذاشت :-)
بنظر من اصلا اشکالی نداره البته نه اینکه مثل کاروانسرا هر آدمی که اومد سر راهتو قبول کنی بنظر منخوبه هر دختری طبق اولویتاش پسرایی که بهش پیشنهاد میدنو سبک سنگین کنه و با یه آدم معقول در چارچوب اخلاق مراوده داشته باشه اینطوری نه پشیمانی بوجود میاد نه وقتتو تلف آدمایی که بهت ربطی ندارن کردی یجورایی تو جامعه ماهم این قضیه اگه هدفمند باشه بد نیست متاسفانه من دوستام که با خواستگاری سنتی ازدواج کردن تا حدود زیادی نا راضین بنظرم تو زمونه ما انقد آدما پیچیده شدن که نمیشه تا یکی در خونتو زد بهش جواب مثبت بدی یعنی خییییلی ریسکه! اما تن دادن به دوستی با هر پسری هم عواقب بدی داره باید خیلی دقت کرد و پسرو زیر ذره بین گذاشت :-)
خب اگه این روش باشه و براساس شناخت اینکار انجام بشه مطمئنا" یک رابطه خوب و سالمه ...
ولی متاسفانه خیلی ها در این کار صداقت ندارن و برای سوء استفاده وارد اینکار میشن ...
به همین خاطره که به چشم بدی به این روابط نگاه میشه ...
از طرفی وقتی دختری یا پسری وارد یک رابطه ساده دوستی و یا آشنایی میشه ، بجای اینکه به قول شما سبک سنگین کنن ...
چنان عاشق و دلباخته این رابطه میشن که فکر میکنی تا اون روز کسی بجز این دونفر پاشونو روی کره خاکی نذاشتن ...
مشکل اصلی رابطه نیست ،نوع روابط ماست ...
وگرنه هر رابطه ای هرچند خوب و عالی که باشه وقتی از چارچوب خارج بشه میتونه دردسر ساز باشه ...
خـــــدانـگهــــــدار
خب بقول دوستان این خیلی خوبه دختر و پسر بتونن در گروهایی با هم ارتباط داشته باشن ...
البته این به نوع نگرش و فرهنگ جامع نیز مربوط میشه ، چون دختر و پسر تا مرحله دانشگاه هیچ تجربه از ارتباط جمعی در محیط تحصیلی ندارن ...
و دایما" اونا رو از این روابط بر حذر کردن ... ولی یک دفعه با ورود به محیط باز دانشگاه و دیدن اوناع واقسام مدلها و رفتارها فرد دچار نوعی حالت سردرگمی میشه ...
و فقط میخواد با یکی اشنابشه که در مقابل بقیه دوستاش کم نیاره ...
و چون تا اون روز نوع برخورد صحیح رو هم یاد نگرفته پس در این وسط دچار لغزش و اشتباه میشه که گاهی غیر قابل جبرانه ...
و میتونه اثرات خیلی بدی روی روح و روان هر دو طرف بذاره ...
و حالتی رو به وجود بیاره که اعتمادشون از همدیگه سلب بشه ...و همدیگرو به چشم یک موجود سوء استفاده گر ببینن ...
پس حرف اصلی اینه که ما تازه بعد از 20 سال میخوایم به جونامون یاد بدیم چطور با جنس مخالف برخورد درست داشته باشن ...
دقیقا" در موقعی که اوج قلیان احساسات جنسی اونام هست ...!
خب بقول دوستان این خیلی خوبه دختر و پسر بتونن در گروهایی با هم ارتباط داشته باشن ...
البته این به نوع نگرش و فرهنگ جامع نیز مربوط میشه ، چون دختر و پسر تا مرحله دانشگاه هیچ تجربه از ارتباط جمعی در محیط تحصیلی ندارن ...
و دایما" اونا رو از این روابط بر حذر کردن ... ولی یک دفعه با ورود به محیط باز دانشگاه و دیدن اوناع واقسام مدلها و رفتارها فرد دچار نوعی حالت سردرگمی میشه ...
و فقط میخواد با یکی اشنابشه که در مقابل بقیه دوستاش کم نیاره ...
و چون تا اون روز نوع برخورد صحیح رو هم یاد نگرفته پس در این وسط دچار لغزش و اشتباه میشه که گاهی غیر قابل جبرانه ...
و میتونه اثرات خیلی بدی روی روح و روان هر دو طرف بذاره ...
و حالتی رو به وجود بیاره که اعتمادشون از همدیگه سلب بشه ...و همدیگرو به چشم یک موجود سوء استفاده گر ببینن ...
پس حرف اصلی اینه که ما تازه بعد از 20 سال میخوایم به جونامون یاد بدیم چطور با جنس مخالف برخورد درست داشته باشن ...
دقیقا" در موقعی که اوج قلیان احساسات جنسی اونام هست ...!
ویرایش توسط mahsa42 : 06-23-2014 در ساعت 01:06 PM
خب بقول دوستان این خیلی خوبه دختر و پسر بتونن در گروهایی با هم ارتباط داشته باشن ...
البته این به نوع نگرش و فرهنگ جامع نیز مربوط میشه ، چون دختر و پسر تا مرحله دانشگاه هیچ تجربه از ارتباط جمعی در محیط تحصیلی ندارن ...
و دایما" اونا رو از این روابط بر حذر کردن ... ولی یک دفعه با ورود به محیط باز دانشگاه و دیدن انواع واقسام مدلها و رفتارها فرد دچار نوعی حالت سردرگمی میشه ...
و فقط میخواد با یکی اشنابشه که در مقابل بقیه دوستاش کم نیاره ...
و چون تا اون روز نوع برخورد صحیح رو هم یاد نگرفته پس در این وسط دچار لغزش و اشتباه میشه که گاهی غیر قابل جبرانه ...
و میتونه اثرات خیلی بدی روی روح و روان هر دو طرف بذاره ...
و حالتی رو به وجود بیاره که اعتمادشون از همدیگه سلب بشه ...و همدیگرو به چشم یک موجود سوء استفاده گر ببینن ...
پس حرف اصلی اینه که ما تازه بعد از 20 سال میخوایم به جونامون یاد بدیم چطور با جنس مخالف برخورد درست داشته باشن ...
دقیقا" در موقعی که اوج قلیان احساسات جنسی اونام هست ...!
ویرایش توسط mahsa42 : 06-24-2014 در ساعت 01:24 PM
نه.
با حرفای تابان موافقم فقط مشکل اینه که در جامعه ی ما تا زمانی که یه پسر با قصد ازدواج با آدم دوست نمی شود(یعنی فقط به قصد دوستی با جنس مخالف دوست می شود) اینکه بخواهیم رابطه را به شکل سالم کنترل کنیم و محدودش کنیم خیلی سخت است.حتما باید به قصد ازدواج باشد!
یعنی بهتر است بگویم در واقع وقتی دختر و پسر دوستند( نه دوست اجتماعی) مفهوم رابطه خیلی پیجیده می شود و به سختی می توان جلوی این مسائل جنسی را گرفت.و کاری هم نمی شود انجام داد در اصل! یا اصلا اینجور بگم به نظر من دوستی دختر و پسر بدون روابط جنسی مفهوم فلسفی ندارد!و این نیت هم در فرهنگ و دین ما نکوهیده است!
خلاصه بیاین جلو باید دونه دونه شوهرتون بدم!
درسته که این روابط در دین ما نکوهیده است ...
ولی الان ببینید چقدر زیاد شده ...
وقتی موقعیتی برای ازدواج جوونا نیست ... خب اونام هجوم میارن که تو خیابون و پارک با هم رابطه داشته باشن ...
که اینکارم هزارتا مشکل پیش میاره ...
لااقل تو خارج یه دونه دوست دختر یا دوست پسر دارن ...
ولی اینجا ماشالله مثل ترمیناله ... از اینور پارک یکی ...از اونور پارک یکی دیگه ...
خب خدایی اینا چطور میتونن نسبت به تشکیل خانواده مقید و مسئولیت پذیر باشن ...؟
واسه همینه که امار طلاق تو جامعه چقدر بالا رفته ....
و این سیکل دوست دختر و پسری چه قبل و چه بعد از ازدواج همچنان ادامه داره ...
سلام دوستان! روزتون بخیر!
بنده الان که به زندگیم نگاه می کنم نه دیگه نه.
یا دیر دست به کار شده بودم یا بد موقع بود یا* کلا اشتباه بود*!!!!!!!
اگه به لطف خدا امیدوار نبودم الان نابود می شدم! اما خداروشکر بعضی روزا که یاد خدا با منه خوبم.
انشاءالله تو فرصتا و بحثای مناسب از تجربه هام براتون مینویسم.
ویرایش توسط ADAMEKHOOB : 08-04-2014 در ساعت 05:04 PM
من واقعا راه پیشرفتم خیلی باز هست و مشغله ی فکری ندارم و خیلی دارم پیشرفت میکنم و دلیلشهم اینه که هیچ وقت وقت با ارزشمو فدای این کارها نکردم - ولی دیدم کسایی رو که چه استعدادی داشتن ولی همه عمرشون تلف شد پای این دوست بازی ها و لاس زدنها و دزد و پلیس بازی کردن با پدرو مادرشون و از هدف اصلیشون کلا غافل شدن - خدا رو شکر میکنم واسه خودم و شرایطم
به نظر من هیچ خوب نیست همین که دوستی و رابطه تموم میشه دلتنگی و تنهایی شروع میشه،اون وقت حال معتادی رو داری که به اجبار داری ترک می کنی و مواد نداری،یا یکی رو جانشین قبلی می کنی و میافتی تو دام روابط بی پایان و عادت و یا به بهای سنگین ترکش می کنی.
سالهاست که معنای این را نفهمیده ام “رفت و آمد” یا “آمد و رفت” ؟
آدمها میروند که برگردند ، یا میآیند که بروند
برای آشنایی و ازدواج باشه بهتره ، چون وقتی با کسی دوست شدید و حتی اگه برای ازدواجم باشه ، بازم به گناه کشیده میشید حتی کوچیک ولی همیشه عذاب وجدان دارین و همش ذهنتون درگیره ، دیدم که میگم
خير
بزا منم بگم
من پسرم اما دوست پسر ندارم پس فکر کنم پس برا دختر ها هم لازم نمیشه
اره.ولی اگه پسره آدم درست حسابی باشه
بنظر منم باید ارتباط اجتماعیه صحیح بین دو جنس تو جامعه باشه اما نه از این دست دوستیایی که هستش و عامه و دو طرف عاشق و دلباخته هم میشن البته اگه از طرف هردوشون باشه بیشترموقع اشکالی نداره مشکل اینجاست که یکی عاشق شده ولی اون یکی شاید قصد دیگه ای داشته باشه و سو رفتارها و ناهنجاریهایی که ممکنه براشون پیش بیاد
اما روابط توی جمع و انجمن های گروهی در چارچوب اخلاقی خیلی خوبه که یه شناخت کلی ممکنه بده.
ولی مشکل اینجاست که نمیتونی بفهمی واقعا قصد طرفت چیه.شما میخوای اونو بشناسی و سبک سنگینش کنی اما اون شاید داره فیلم بازی میکنه.
بستگی داره با چه دیدی بهش نگاه کنیم
اگه الکی وابسته نشیم و چشم و گوشمون رو باز کنیم تا بهتر بشناسیم خوبه و گرنه جز اذیت شدن و وابستگی چیزی نداره
و باز هم یک دختر ۱۴_۱۵ساله حادثه افرید....عزیزم از سوالت مشخصه ک زیر۱۸سال هستی.در جواب سوالت باید بگم هم بله هم نه.چون ب عوامل زیادی بستگی داره.ولی برای دختری ب سنه تو جواب من نه هست.اخه پسرا از دوستی با دختر فقط یک هدف دارن ک اون س ک س هست.هیچ پسری برای فرار از تنهایی یا ازدواجدوس دخترپیدا نمیکنه.واقعا حیفه تواین سن روحیت بخاطر ی پسر خراب بشه و پاکیتو از دست بدی.چون بعدش عزاب وجدان میگیری.واقعا تهه این راه هیچی نیس جز پشیمونیحالا اگ خیلی اصرار داری میتونی با ی پسر ک همشهریت نباشه درحدتلفنی و چتو اس دوس باشی تا پسراررو خوب بشناسی.فردا نیای اینجا بگی شکست عشقی خوردماا
اره توی بیکاری به درد میخوره
نه من یکی مخالفم
اره
به نظر من باید رابطه فقط طوری باشه که به قصد ازدواج باشه، هیچ کدوم از طریفین هم باید سعی کنن که وابسته نشن، درضمن هیچ چیزی به طرف مقابل ندن که بعدا از رابطه پشیمون شن، تنها قصدشون شناخت طرف باشه، درچنین مواقعی اگه منطقی بخورد کنن تا هفتاد درصد میشه قصد طرف مقابل رو فهمید
دوست پسر فقط و فقط برا پر کردن خلا احساسی خوبه
وگرنه جز خیانت به نفس و به اعتماد دیگران هیچی نیست
کیا دوست پسر میخواستن و بله زدن؟
خداحافظ
این ایدی دیگه دست من نیست..خصوصی نفرستید..
اینم از سعید021 ک ب پایان رسید.....
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)